Tuesday, December 11, 2012

කිසිදා මතකයෙන් ගිලිහී නොයන 12-12-12


ජීවිතය මහ පුදුමාකාරයි. හදිස්සියෙ නමුත් කාලයක් තිස්සෙ හමුවෙන්න වුවමනාවක් තිබුණු මිනිස්සු අහම්බෙන් හරි වාසනාවට හරි අපේ ජීවිත වලට ළංවෙලා අපිට කතා කියලා දෙනකොට ඒක කොයි තරම් සතුටක්ද...

සරලවම කිව්වොත් ඒක හීනයක් වගේ. මං ඒ හීනෙ ගොඩාක් කාලෙක ඉඳලා දැක්කා. මං ගොඩාක්ම ආදරේ කරන වෘත්තියක, මන් හරි ආදරේ කරන මිනිස්සු ටිකක් එක්ක මං එක රැයක ජීවිතේ ඉගෙන ගන්නවා. ඒ දවසත් හරිම සුවිශේෂී දවසක්. 2012-12-12.

ආයෙත් කවදාවත් නොයෙන දවසක්. ඔව්...! ඇත්ත... ඒත් ඒ මානුෂවාදී අතිශය සුන්දර මිනිස්සු කවදාවත් මගේ මතකයෙන් නම් ගිලිහී නොයාවි. ඔබට බොහෝම පින්...!

මට උපදෙස් දුන්නට නෙවෙයි. මට ආදරෙන් ජීවිතේ කියලා දුන්නට. හැමෝම ඔයාලා තරම් නිහතමානීත් නෑ. ඔයාලා තරම් එඩිතරත් නෑ. ඔයාලා තරම් සුන්දරත් නෑ. කොටින්ම කිව්වොත් ඔයාලා මාරයි...

මං ඒ මොහොතෙ ඒ විනාඩියේ ඉඳලම ඔයාලට සැබෑ ලෙසම ගරු කරන්න පටන් ගත්තා. සත්තකින්ම...

ජීවිතේට පාඩමක්....

මං ඔයාලාට ගොඩාක් ආදරෙයි. හදිස්සියේ වුණත් මේ පෝස්ටුව දමන්නෙ ඔයාලා වෙනුවෙන්. ඔයාලාට තෙරුවන් සරණයි...!
-----------------------------------------------------------------------

දුම්වැටි දල්වලා පපුවටම දැනිලා ඉවර වෙලා ගියා. ඒත් ඒ සුලු කාලයට මං කල්පයක් තරම් උපමා දෙන්න ආසයි. ඒ ඔයාලගෙන් මං දෙයක් නෙවෙයි ගොඩාක් දේවල් ඉගෙන ගත්තු නිසා. ඔයාලට පිං...!

මට තාමත් මතකයි...
මං කියන හැටි...
"ආයෙ නොයෙන 12-12-12"